Iepenziekte

Het is helaas niet altijd pais en vree in onze Hof van Eden. Nadat de afgelopen jaren de buxus en de Leylandii-coniferen plotsklaps akelig bruin konden worden, steekt ook de gevreesde iepenziekte hier en daar weer de kop op. In alle gevallen zijn schimmels de boosdoeners. Bij de (voor de bomen) zeer besmettelijke iepenziekte is een vervelende kever de veroorzaker van het kwaad.

Iepenhoofdstad
Iepen gedijen op verschillende soorten grond, zijn bestand tegen natte en droge omstandigheden, niet gevoelig voor zilte zeewind en luchtvervuiling en ze verdragen – tot op zekere hoogte – beschadigingen en verharding. Daarom zijn er bijvoorbeeld zo veel te vinden in Amsterdam, dat de grootste iepenpopulatie ter wereld telt, met meer dan dertig verschillende soorten.

Oorzaak en gevolg
De ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel die de houtvaten van de iep infecteert, waarop de iep die afsluit en zo zijn eigen voedselvoorziening uitschakelt. De boom verdroogt en kan binnen enkele weken dood zijn. Een belangrijk symptoom van de ziekte is dat de blaadjes aan de twijgen verdorren en als ‘vaantjes’ blijven hangen. De schimmel wordt verspreid door de iepenspintkever, die in het voorjaar in de oksel van de iepen knaagt om bepaalde voedingsstoffen binnen te krijgen, maar daarbij de boom met de dodelijke schimmel kan infecteren. Volwassen kevers kunnen in de bast van de wegkwijnende boom eitjes leggen en zo raken ook de larven besmet met de sporen van de schimmel.

Bestrijding
Er moet worden voorkomen dat de kevers kunnen broeden. Dus moeten zieke bomen niet alleen worden gekapt en afgevoerd, maar ook worden verbrand. Ook wordt er onderzoek gedaan naar meer resistente iepensoorten, zoals de ‘New Horizon’ en de ‘Dodoens’. Heeft u een boom in uw tuin of omgeving die uit lijkt te drogen? Meld dit dan bij de gemeente.